آن دسته از مبالغی که با توجه به شرایط مختص یک شغل به شاغل تعلق می گیرد تا زمانی که شرایط تغییر نکرده باشد می بایست به شاغل پرداخت گردد و تنها در صورتی قابل تغییر و کاهش است که به توافق مجدد هردوطرف رسیده باشد.
مواردی همچون سختی کار یا فوق العاده سرپرستی که جزء حقوق مکتسبه کارگران محسوب نمی شوند اعم از اینکه در اسناد مالی یا کارگزینی و یا لیست حقوق و حکم ذکر شده و یا نشده باشد، با تغییر شرایط، قابل قطع شدن هستند. در این موارد چنانچه اختلافی میان کارفرما و کارگر به وجود آید، حکم مراجع حل اختلاف قاطع می گردد.
ضمناً آنچه از دریافتی های تشکیل دهنده حق السعی (ماده 34 قانون کار) که در رابطه با شغل به کارگر پرداخت می شود مستند به ماده 36 قانون مرقوم “مزد ثابت” کارگر را تشکیل خواهد داد که در این رابطه نیز ذکر و یا عدم ذکر دریافتی های مذکور در اسناد مالی و یا کارگزینی موثر در موضوع نخواهد بود.
